Hallo allemaal,

Een nieuwe update van afgelopen week en weekend. Het was druk en veel maar ook zo ontzettend leuk!

Vorige week maandag klinkt al zover weg dat ik even moet nadenken wat ik heb gedaan. Er woont een meisje aan de overkant van het park en haar heb ik op het speelveldje leren kennen. Haar naam is Anastasia en net als ik au pair. Samen hebben we koffie gedronken om kennis te maken en in de avond zijn we naar yoga gegaan. Ze was al langer opzoek naar een yoga partner en eindelijk heeft ze er een gevonden. De yogasessie was iets zwaarder dan de vorige die ik heb gedaan maar het voelde zeker effectief. Vanavond gaan we weer

Dinsdag ben ik met Anastasia naar een koffiegroep geweest in Circus Circus café. Een bijzonder café in Mount Eden. Anastasia heeft een auto ter beschikking voor privé gebruik en daarom was zij mijn chauffeur. De inrichting doet zijn naam eer aan en is een beetje een verzamelde inboedel. Het was niet heel bijzonder maar ik heb leuk kunnen kletsen met enkele meiden. Woensdag en donderdag waren niet bijzonder. De jongens gaan op woensdag naar zwemles en ik ben de ochtend met Lily thuis. We zijn even door het park gewandeld en hebben thuis gespeeld. Het is zo leuk om te zien hoeveel baby's groeien en veranderen en dat ze iedere dag iets anders hebben geleerd. Hier zijn ze nu druk bezig om haar te laten kruipen. Ik ben benieuwd als ze zo thuis zijn of het dan lukt. Donderdag was mijn laatste werkdag van de week vanwege het lange weekend. In de ochtend was ik weer met Lily en moeder nam de jongens mee naar een playgroup in de bieb. Na het middagdutje ben ik met de jongens naar het park gegaan om te schommelen. Jack is helemaal fan van schommelen en kan makkelijk 20 minuten op en neer gaan. Ik vraag me af of hij niet ziek wordt maar dat zal wel niet hahaha.

Op vrijdag ben ik in alle vroegte met de bus naar Ivet gegaan. Om 7:30 vertrok mijn bus uit Central Auckland en om 6:45 had ik de locale bus. 7 uur later ben ik in Taihape uitgestapt en stond Ivet klaar om mij op te halen. De reis was al langer geleden geboekt en eindelijk was het dan daar. Ivet en ik hebben elkaar bij de oriëntatie leren kennen en sindsdien goed contact gehouden. Extra leuk om haar daarom ook weer te zien. Het gastgezin heeft mij heel warm ontvangen en ik voelde mij gelijk welkom. Ze wonen op een enorme boerderij die zover strekt als dat je kunt kijken. Het idee was natuurlijk om de Tongariro crossing te gaan doen en alles was geregeld maar helaas bleek het weer te slecht om de wandeling te maken. Met windstoten van 60 k/u heeft de organisatie en een hostel ons afgeraden om te gaan. Je kunt van te voren bellen om te vragen of de tocht te doen is of dat het verstandig is om te annuleren. Van Franzi heb ik begrepen dat je voor een meer accuraat advies het beste naar een hostel kunt bellen en naar de weersvoorspelling kunt vragen. Dit hebben we daarom ook gedaan. Helaas zeide beiden organisaties dat het niet verstandig was. Een dikke vette jammer maar de wandeling die wij in plaats van gedaan hebben was ook prachtig! Omdat Ivet op een enorme boerderij woont heeft zij privé grond waar normaal niemand mag komen. Om met haar als gids dit landschap te mogen ontdekken was daarom extra speciaal. Zover als je kunt kijken zie je groene bergen en schapen. Er loopt ook een rivier langs de boerderij waar wij tussen de middag onze lunch hebben gegeten. Zelfs helemaal in de verte kon je de besneeuwde bergtop zien liggen. Helaas was het te bewolkt om hier een duidelijke foto van te maken. De gastmoeder van Ivet had een broodtrommeltje voor ons gemaakt en dat smaakte goed. Omdat wij eerste de Tongariro crossing zouden doen waren Imke en Guusje aangesloten om met ons mee te wandelen. Omdat het dus niet door ging hebben zij besloten samen met ons over het terrein van Ivet te lopen. In de avond hebben we afscheid genomen van Imke en Guusje en heeft het gastgezin van Ivet mij uitgenodigd om mee naar River Valley Lodge te gaan. Samen met de hele familie inclusief oma hebben we heerlijk gegeten en gedronken. Ik kwam erachter dat dit ook een stop van de Kiwi Experience is dus over een paar weken ben ik gewoon weer terug De gastmoeder heeft ons al uitgenodigd om langs te komen. Wij zijn altijd welkom zei ze en dat is fijn om te horen.

Op zondagochtend zijn Ivet en ik om 8u vertrokken om Anna te treffen. Met z'n drieën zijn we naar Hastings gereden om hier de omgeving te bekijken. Het dorpje Hastings is weinig spannend maar de omgeving is wederom prachtig. We hebben een berg beklommen. Eerlijk- we zijn naar boven gereden en toen naar de top geklommen. Er waren ook routes naar boven maar vanwege de tijd was dit niet haalbaar. We hadden een drukke planning met watervallen, strand en bergen dus helaas geen tijd voor een wandeling. Ivet en ik hadden onze bikini meegenomen om bij de waterval te kunnen zwemmen. Helaas heb je natuurlijk geen omkleedruimtes in de natuur dus moest dit even achter een boom. Later bleek een man minder preuts te zijn en trok zo zijn broek naar beneden. Het water was ijskoud maar het wende naar enig moment. Ivet is een ware fotograaf en er zijn overal foto's gemaakt. Even poseren en lachen en instructies in overvloed. Om en om namen we plaats op een steen of moeten we even ergens gaan staan voor een mooi beeld. Hoewel de omgeving prachtig is hielp het licht niet mee. Sommige foto's lijken een beetje grauw en donker terwijl het eigenlijk stralend weer is geweest. De volgorde waarin wij onze route hebben afgelegd was top. Een mooie middag op het strand waar wij even een dutje gedaan hebben en even snel iets eten bij de welbekende gele M. De weg was een avontuur opzicht. Bochtig en onverhard. In totaal zijn we 20 auto's, een paar motoren en een enkele fietser tegengekomen. Verder is er niets behalve natuur en vee.

Vannacht ben ik met de nachtbus van Taihape terug naar Auckland gereden. Om 11u 's avonds stond ik in een verlaten dorp te wachten op de bus. Je kon een speld horen vallen maar gelukkig is het tankstation 24 uur per dag geopend. Ivet heeft mij naar het dorp gebracht maar is daarna gegaan. Het is toch nog een reis van haar naar het dorp en om nu met mij te wachten wilde ik haar niet aandoen. Het was een lange en vermoeiende dag dus beide konden we wel wat slaap gebruiken. Op de heenweg had ik de wederom prachtige omgeving al gezien en vooral de 40 minute lange desert road was bijzonder. Hier rijd je langs een gedeelte van de Tangariro crossing en kun je de bergtoppen zien liggen. Tevens is dit militair gebied en ligt hier het oefenterrein. Hoewel de bus adverteert met wifi werkte deze uiteraard op de heenweg niet en had ik niets gedownload. Gelukkig had ik mijn ereader bij en kon ik 7u lang een boek lezen. Ondertussen keek ik een beetje naar buiten en heb ik genoten van het uitzicht. Ik heb regenbogen gezien en het prachtige meer van Taupo. Op de terugweg werkte de wifi natuurlijk wel maar ik wilde vooral slapen. Helaas heb ik niet heel goed geslapen maar voldoende om nog wakker te zijn. Ik heb toen ik thuis kwam de was gedaan en een beetje opgeruimd zodat ook de familie een warm welkom zou hebben. Omdat op vrijdag de verdelger kwam moest het hele huis opgeruimd zijn en vanmorgen was alles kil en kaal. Nu zijn ze thuis en heb ik gezorgd dat het een beetje bewoonbaar is. De rest mogen ze zelf doen dan is het in ieder geval naar wens. De familie was zelf ook het weekend weg en ze zijn net thuis gekomen. De rest van de middag ben ik vrij dus ga ik even naar Ponsonby om wat rond te kijken.

Hoewel ik de ruimte die Ivet heeft heel mooi vind ben ik blij dat ik toch meer in de stad woon. In de auto hebben we de voors en tegens even afgewogen maar beide is iets van te zeggen. Auckland is heel groot maar niet massaal. Ik woon in Grey Lynn en dat is een opkomende wijk net buiten Central Auckland. Het is hier nog relatief rustig maar je hebt wel een stads gevoel. Binnen 30 minuten sta je op Queen street dat vergelijkbaar is met de Kalverstraat en in de directe omgeving heb je meerdere winkels en boetiekjes. Helaas is mijn budget voor Ponsonbyprijzen niet toereikend maar kijken doe je met je ogen. Ponsonby is de wijk naast Grey Lynn en vanaf mijn huis makkelijk bereikbaar. Ik weet eigenlijk ook niet waar de grens precies ligt maar dat maakt ook niet uit.

Het regent vandaag op en af maar niet genoeg om mij binnen te houden. Helaas hangt mijn was ook buiten en dat droogt natuurlijk niet maar ik heb nu geen zin om het binnen te halen. Ik kijk straks wel even wat ik doe haha.

Uiteraard staan alle foto's van afgelopen week in het fotoalbum :)

Als jullie tips ter verbetering hebben of graag ergens meer van willen weten meld het gerust!

Dikke kus allemaal