Teun:
18 December:

De dag is eindelijk aangekomen, tijd om naar Schiphol te gaan om te gaan vliegen naar Nieuw Zeeland via Shanghai. Even terug naar de avond van 17 December, een gevalletje "Goed nieuws en slecht nieuws". De boerenstaking gaat niet door en dus is de weg te doen, het slechte nieuws is dat de bouwers het dan dunnetjes overnemen en de wegen toch onvoorspelbaar zijn. Gelukkig bestaat de oude vertrouwde trein en gaat de reis beginnen op het spoor. De eerste horde is 20 meter van het huis af. Na een goede vraag van Reisleider Nick bleek dat ik mijn paspoort was vergeten, deze lag nog onder de scanner. Terug, trein later waren we onderweg naar Schiphol. Na een aantal stations en kijken naar tractors op de snelwegen is het gelukt om in te checken, door de douane te gaan en in het vliegtuig te stappen. Met enige gezonde spanning nam ik plaats op een stoeltje aan het gangpad, naar buiten kijken was te eng, om er achter te komen dat mijn gezellige vlieggenoot en ik met zijn 2en 3 stoelen mochten delen. Het vliegen ging uitstekend en ik ben nu een stuk wijzer over hoe een vliegveld werkt, en hoe vliegtuigen in elkaar zitten. Op het programma in het vliegtuig stonden. Detective Pikachu, Guardians of the Galaxy 2 en een waardeloze film over een rare man die als enige de nummers van de Beatles onthoud. Oh en alleen Pepsi bestaat, geen Coca Cola (OH NO).

Nick heel erg bedankt voor de hulp voor en op het vliegveld!

19 December:

Na door de nacht heen gevlogen te zijn landde ik in het pittoreske en knusse Shanghai. Met knikkende knieën wel te verstaan. Maar eenmaal aan de grond dacht ik dat alles weer goed zou komen. Eerst even wat eten en drinken bij de lokale barista. Wat bleek, de altijd gezellige chinezen hadden nog nooit van een pinpas gehoord. En de Rabo wereld pas bleek niet zo werelds te zijn. Dan eerst maar slapen en daarna een oplossing zoeken. Na 5 dutjes van 30 minuten op de comfortabele stoeltjes (serieus zo slecht nog niet) ging ik op zoek naar een ATM. Na mijn roaming aan te zetten om mijn duur betaalde MB's te gebruiken bleken deze ook niet zo werelds te zijn. Gelukkig was er op het vliegveld ook Wi-Fi. Deze leek eerst niet te werken omdat de tijd van mijn telefoon niet klopte. Na deze levenslessen was het ongeveer 12u in de middag. Nergens een pinautomaat te bekennen, geen Chinees die mij begreep en geen credit card op zak. Na het afzoeken van maar een winkeltje die Maestro accepteerde had ik de moed op gegeven rond 22u. Gelukkig is daar de hulp van rokende mensen (de meest meedenkende mensen van de wereld). Een fantastisch prachtig mooi stel Belgen kwam naar buiten om een, sorry 2 peuken achter elkaar te roken. Aan het vloeiende accent te horen dacht ik snel door te hebben dat ze ongeveer van de zelfde kant van de wereld kwamen. Na een goed gesprek vroegen ze aan mij of ik een broodje kaas wilde omdat ze deze toch niet meer konden gebruiken (Je mag geen eten mee nemen naar Nieuw Zeeland). Ik als groot brood en kaas liefhebber accepteerde deze meteen (na 15u zonder eten en alleen warm water). Dus bij deze lieve Belgen als ik jullie ooit tegen kom, nogmaals duizend maal dank! Om half 12 in de nacht mocht ik weer op het vliegtuig gaan zitten, nu eindelijk richting Nieuw Zeeland.

20 December:

Na meerdere malen gecontroleerd te zijn of ik niet echt stiekem een Mentos mee had genomen, mochten we de lucht in, dit keer een stoel aan het raam, omdat ik het toch wilde proberen. Laten we zeggen dat de schermen heel interessant werden na een goede tijd. Dit keer naast 2 mensen uit het land der overgave, alleen was ik het deze keer die dichterbij overgeven was (voor de mensen die dat niet begrijpen, Frankrijk). Gelukkig dacht de vliegmaatschappij aan mij en blindeerde de ramen zodat ik niet meer per ongelijk naar buiten keek. Het programma van deze vlucht is geworden: The Lion King, Alladin en Blue Planet 2 episode 6. Uiteindelijk had ik ook naar buiten kunnen kijken om Blue Planet te zien aangezien deze vlucht alleen maar over water vloog. De keren dat we over land vlogen begon het vliegtuig lief op en neer te gaan (doodsangst) en zag ik de vleugels gezellig op en neer gaan zoals de vogels die het eten kwamen ophalen in blue planet. Laten we hopen dat onze David mijn vlucht ooit zal becommentariseren. Affijn, daar zag ik Nieuw-Zeeland onder het vliegtuig vandaan komen. Alleen niet voor lang, het hele eiland was verstopt onder de wolken, harde wind en regen. Nogmaals met wat elegante bewegingen werd de afdaling door de wolken in gezet (Franse neigingen(overgeven)). Chapeau aan de piloot die door weer en wind zonder problemen zigzaggend deze grote metalen kist aan de grond heeft gekregen. Ik was aan de grond en toen was er nog maar een ding wat moest gebeuren, je raad het al. Alles moest compleet ontsmet worden door een soort deo die ruikt naar oude mensen. Eenmaal eindelijk aan de grond, tasje ophalen en was het moment eindelijk daar. Herenigd met de normale auteur van deze verhaaltjes. Laura was daar!

Wordt vervolgd...