Hallo!

Tot zover is het nog een wekelijkse blog.

Allereerst wil ik iedereen die vorige week op welke manier dan ook op mijn blog heeft gereageerd bedanken
Het doet me goed en heeft mij gemotiveerd om de afgelopen week positief in te stappen. Ik wilde het niet schrijven om zielig te doen maar om te laten zien dat dingen soms anders lopen dan dat je van te voren had gehoopt. Iedereen wil een leuk gezin waarmee een goede band kan worden opgebouwd en waarbij je welkom wordt ontvangen. Toch is dit niet altijd het geval en daar mag je best eerlijk over zijn. Emoties zijn menselijk en daarom vind ik het zo lief hoe jullie gereageerd hebben.

De normale familieomstandigheden zijn teruggekeerd met het vertrek van oma Linda en de komst van de vader.

Helaas was deze week ook niet helemaal zonder slag of stoot. Na contact met Dream au pair, Travel Active en lieve mensen om mij heen heb ik nogmaals geprobeerd om een gesprek te voeren met de moeder. Om het zacht uit te drukken is dat bijna onmogelijk en hield het dus snel op. Gelukkig is de vader thuis van zijn reis en vanmorgen is het mij opgevallen dat het gedrag van de moeder 180 graden is gedraaid. Er stond muziek aan en ze zong enthousiast mee. Ik twijfel daarom nog of ik ga vertellen hoe naar ik mij de afgelopen weken heb gevoeld of dat ik het maar gewoon laat en vooruit ga kijken naar een positieve toekomst.

Afgelopen week heeft de moeder zéér duidelijk gemaakt hoe ze over bepaalde dingen denkt en daardoor ben ik ook gaan nadenken. Vooral het autorijden was haar grootste struikelpunt en iets waar ze niet overheen kan komen. Vandaag heb ik een rondje met de vader gereden en hij zei dat ik weet hoe je een auto moet besturen maar dat het gewoon een beetje onwennig is. Ik heb hierop mijn excuses aangeboden door te zeggen dat op het moment dat ik zei dat ik zelfverzekerd kan autorijden ik de rustige wegen van Horst en omgeving in gedachte had. Niet de wegen van een stad die ik niet ken. De moeder heeft nog altijd haar bedenkingen en morgen gaat ze mee naar de kinderdagopvang. Fingers crossed dat ik geluk heb en het verkeer me mee zit Ik houd dus de hoop dat ik gewoon bij het gezin kan blijven maar eerlijk? Ik heb de afgelopen dagen vaak gedacht dat, hoe perfect alles op papier leek de praktijk gewoon geen match blijkt te zijn. Ik heb dus serieus getwijfeld of ik niet opzoek moet gaan naar een ander gezin. Ik ben te moe om nog te proberen en ik ga er ook niet meer aan trekken. Ik wil mij volwassen opstellen er het het beste van maken maar als het niet is dan is het niet, daar heb ik mij bij neergelegd. Oma Linda heeft al heel lief aangeboden dat ik eventueel bij haar andere dochter zou kunnen werken. Maar zover komt het dus hopelijk niet en kunnen we samen een oplossing bedenken. Ik vind de kinderen werkelijk te leuk en de band is echt aan het ontstaan daarom zou ik het vreselijk vinden als ik de jongens moet achterlaten.

Verder heb ik afgelopen week geen bijzonder spannende dingen gedaan. Ik ben gaan wandelen met oma Linda, heb gegeten en koffie gedronken met Franzi (het Duitse meisje uit de buurt), Koffie gedronken met Zoë (een collega van het Meerdal die hier ook toevallig is), gebeld met Ivet die elders in NZ woont en GEZWOMMEN! In het centrum van Auckland is een zwembad dat ik vandaag ben gaan uitproberen en hij bevalt uitstekend. Helaas geen 2km maar, na een goede 1,5 km en een heerlijk kwartiertje in het bubbelbad ben ik voldaan naar huis gekeerd. Mijn hoofd leeg van alle spanningen en klaar voor een nieuwe week vol verrassingen. Verder ben ik nog naar het ART museum geweest en heb ik mijn dag volgemaakt in de winkelstraat. Alleen gekeken en niets gekocht #trots . Zaterdag is afgesloten met de meest teleurstellende lasagna ooit maar gelukkig was hij niet duur. De lasagna werd opgewarmd in een magnetron. Dan mag je toch geen restaurant heten of wel?!?!

Komende week ga ik op dinsdag naar de bioscoop met een groepje andere au pairs, een uitje dat vanuit Dream au pair is geregeld. Dream au pair organiseert regelmatig uitjes waarvoor je jezelf vrijblijvend kunt aanmelden. Voor komend weekend staat een dagje Waiheke op de planning om de verjaardag van Franzi te vieren. Het is de bedoeling om een wijntour te doen maar die plannen zijn nog vaag. Eigenlijk stond Waiheke voor dit weekend op de planning maar door misverstanden in de groep waarmee ik zou gaan is dat afgeblazen. Beter ook anders had ik geen rondje kunnen rijden.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende!
Aan het fotoalbum zijn enkele foto's van deze week toegevoegd.

Dikke kus